Źródło | |
Profil | Ukraine.ua |
Data publikacji | 29-01-2023 |
Typ obrazu | Fenomen ciała: nowa mitologia nowe mitologie front sztuki |
Link | https://www.instagram.com/p/CoAl584LC1B |
Treść obrazu | Materiał wizualny składa się z serii zdjęć przedstawiających kalekiego młodego mężczyznę trzymającego dziecko. Zdjęcie skupia się na fakcie, że chłopiec ma protezę nogi zamiast nogi. Towarzyszący tekst: «Serhii stracił nogę w bitwie pod Izium. Na zdjęciach trzyma swojego syna, który urodził się niedawno. W cyklu fotografii ukraiński artysta @martasyrko opowiada historie ukraińskich obrońców i ich ciała zmienione przez wojnę. Dzieli się potężnym przesłaniem – wszystkie ciała to dzieła sztuki». To zdjęcie jest jednym z wielu w serii fotografii przedstawiających ukraińskich żołnierzy, których ciała zostały zmienione przez wojnę. |
Wartości społeczeństwa projektowanego | ukraińska kreatywność prozachodniość Przekształcenie demonstracji okaleczonego ciała w sztukę jest nie tylko innowacyjnym trendem artystycznym, ale także wyznaniem pewnego rodzaju filozofii ciała, fenomenu ciała. Zjawiska te zostały opisane w publikacji N. Yarovytskшуо i L. Kasynyuk „Fenomen ciała: wymiar filozoficzny”: https://fip.dp.ua/index.php/FIP/article/view/818 W artykule tych autorów czytamy: „Niniejszy artykuł ukazuje temat cielesności w oparciu o badanie eksplikacji ciała. W ten sposób zidentyfikowano trzy główne tryby: Ciało-parabola – ucieleśnia prymitywny status mitologiczny. Ciało zaczyna mówić na długo przed pojawieniem się pisma fonetycznego, poprzez język ustny i mit. Rozwój przestrzeni językowej odnotował obecność ciała w obrazie przypowieści, która jawi się jako sposób lub mechanizm utrwalania pamięci rodziny. Kod kulturowy reprezentacji religijnych i doktryn eschatologicznych jest realizowany poprzez serię symboliczną, a mianowicie dziedzictwo archetypowe. Ciało-agon reprezentuje modus operandi walki, konfliktu w przestrzeni cielesności. Ów konflikt czy agonia manifestuje się na płaszczyźnie somatycznej, wymykając się sferze rozwoju biologicznych mechanizmów rozwoju ciała. Struktury semantyczno-egzystencjalne człowieka dowodzą istnienia przejścia od instynktownych mechanizmów nieświadomości do manifestacji symbolicznego bytu-ciała, czyli do sformułowania problemu cielesności jako zjawiska kulturowego i antropologicznego, którego aktualizacja jest w pewien sposób związana z tematem bólu. Ciało-fałda jest paradygmatem postmodernistycznej zmysłowości. Rozwój i popularyzacja nowych subkultur ujawniły różne trendy, które mają na celu obniżenie progu bólu podmiotu, zwłaszcza w zakresie modyfikacji ciała. Zniekształcona egzystencja cielesna jest żywym wyzwaniem naszych czasów. Najbardziej intymne części ciała podlegają modyfikacji, inicjując tym samym mechanizm decentralizacji i demontażu świętości ciała. Głównym aspektem w tym zakresie jest uświadomienie sobie, że modyfikacje te nie są związane z funkcją ochronną, ciało ich nie potrzebuje, ale ich narodziny są swoistym wyzwaniem dla społecznych i kulturowych norm tradycji. Tym samym Ciało-fałda powinno być przedmiotem dalszych badań, gdyż uświadamia swoją obecność w przestrzeni sztuki współczesnej, dyskursu architektonicznego oraz wymiaru etycznego i estetycznego.” |
Cechy mentalności homo sovieticus | Antyintelektualizm; Antyzachodniość Radziecka świętoszkowatość Człowiek radziecki został wychowany w seksualnej niekulturze (najsłynniejszy slogan epoki radzieckiej brzmiał: „W Związku Radzieckim nie ma seksu”) i świętoszkowatości. Stosunek do ludzkiego ciała był odpowiedni. Chociaż po II wojnie światowej w ZSRR były miliony rannych, władze radzieckie miały tendencję do „zapominania” o istnieniu osób niepełnosprawnych fizycznie (chociaż ich obrażenia zostały odniesione w obronie rządu radzieckiego), ponieważ były one już wykorzystywanym zasobem dla rządu. Ranni otrzymywali skromne emerytury, a każdy urzędnik okazywał im pogardę i uprzedzenia. |
Uwagi dodatkowe | Yarovitskaya, N., & Kasyniuk, L. (2016). Феномен тіла: філософський вимір. Філософія та політологія в контексті сучасної культури, 6(15), 25-33. Retrieved із https://fip.dp.ua/index.php/FIP/article/view/818 Ольга Муха. ТРАНСФОРМАЦІЯ ЛЮДСЬКОЇ ТІЛЕСНОСТІ У ХХІ СТОРІЧЧІ: НА ШЛЯХУ ДО “ТІЛА МАЙБУТНЬОГО”: http://dspace.nbuv.gov.ua/bitstream/handle/123456789/27348/06-Mukha.pdf?sequence=1 |