Źródło | |
Profil | Brave.ua |
Data publikacji | 15-04-2022 |
Typ obrazu | codzienne zaangażowanie |
Link | https://www.instagram.com/p/CcXH4raN1Rn/ |
Treść obrazu | Obraz przedstawia logo jednego z najpopularniejszych banków w Ukrainie. Logo ma zielony kolor i przedstawia sekwencje geometryczne. Tam, gdzie w oryginale znajduje się nazwa banku tym razem znajduje się hasło „odwaga” zapisane przy użyciu fontu stosowanego przez bank. |
Wartości społeczeństwa projektowanego | Obraz jest reklamą banku, podszywającą się pod kampanię społeczną zachęcająca do pozostawania na swoich stanowiskach pracy mimo trwającej wojny. Komentarz do zdjęcia głosi „Odwaga to wziąć i otworzyć oddział banku. Czasem przy dźwięku syren, czasem pod ostrzałem. To są historie naszych pracowników”. Reklamo-kampania podkreśla wartość i znaczenie codziennej pracy Ukraińców i Ukrainek podczas wojny. praca jako wartość, profesjonalizm |
Cechy mentalności homo sovieticus | Stosunek do pracy jest jednym z trzech zasadniczych elementów kształtujących homo sovieticus. Z jednej strony powszechne było hasło „Nie umiesz – nauczymy, nie chcesz – zmusimy” (M. Heller, Przedmowa. Tęsknota za zoną). Z drugiej zaś praca nie była jedynie sposobem zarabiania, ale łączyła się z przekonaniem, że o los pracującego człowieka troszczy się cały system (J. Tischner, Homo sovieticus). Pozorność i nieautentyczność tego zjawiska powodowała wypaczanie etosu pracy i rozwój „aktorstwa dnia codziennego” (Cz. Miłosz) aktorstwo dnia codziennego |
Uwagi dodatkowe | Stosunek człowieka radzieckiego do pracy najlepiej wyraża się w folklorze. Nie bez powodu najczęstszym powiedzeniem w tamtych czasach było „Praca nie zając, nie ucieknie” (czasem porównywano pracę również do wilka). Blogerka Olesia Kotubey w artykule „Zły pokój jest lepszy niż dobra wojna: zastanawiamy się nad „mądrościami” czasów radzieckich i pozbywamy się niepotrzebnych zwrotów” analizuje szereg popularnych powiedzeń z czasów radzieckich – w tym to o pracy – i zauważa: „Przysłowie to doskonale pasuje do radzieckiego podejścia do pracy, w którym często nie liczył się wynik, ale roboczogodziny” (zob. https://suspilne.media/) |